دست اجنبی افراشت، تا لوای نا امني

 فتنه سربسر بگذاشت، سر به پای ناامنی

شد به پادراین کشور، شوروشورش محشر

گوش آسمان شد کر، از صدای ناامنی 

دسته ای به غم پا بست، شسته اند از جان دست

هر که را که بینی هست، مبتلای ناامنی

مست خودسری ظالم، گشته دربدر عالم 

 فتنه می دود دائم ، در قفای آزاد

عقل گشته دیوانه، کز چه رو در این خانه 

 هست خویش و بیگانه ، آشنای ناامنی