فرخی، کاین ادبیات سروده است خشن

عذر خواه است صمیمانه زابناء وطن

هر که را دوخته شد در ره مشروطه دهن

 پر بدیهی است نگوید جز از راست سخن

این وطن فتنه ضحاك ستمگر دیده

آفت پور پشن رنح سکندر دیده

جور چنگیزی و افغان ستمگر دیده

گرچه از دشمن دون ظلم مکرر دیده

باز بر جای فتاده است بسنگینی کوه

گوئیا نامده از حمله اعدا بستوه 

این قسمت از اشعار فرخی که متاسفانه بقیه آن بدست نیامده معلوم نیست که مسمط و یا ترکیب بند بوده است؟