طوطی که چو من شهره شیرین سخنی بود

با قند تو لب بسته ز شکر شکنی بود 

لعل تو که خاصیت یاقوت روان داشت

دل خون کن مرجان و عقیق یمنی بود

 جون غنچه ز غم تنگد و خون جگرم ساخت

آن گل که جگرگوشه نازك بدنی بود

 در عشق اگر فقر وغنا نیست مؤثر

پس قسمت فرهاد چرا کوهکنی بود 

آلت شدگانی که یکی خانه ندارند

جان بازیشان از چه زحب الوطنی بود 

گر از غم این زندگی تلخ نمردیم

انصاف توان داد که از بيکفنی بود

 و هم خیر بشر خواهد و هم صلح عمومی

از روز ازل مسلك طوفان علنی بود