چراغک / علی اسفندیار(نیما یوشیج)/مجموعه شعر نیما یوشیج/از عمارت پدرم
<nav dir="rtl" class="breadcrumb-nav"> <ul dir="rtl"> <li><a href="https://cheraghak.com">چراغک</a></li> <li><a href="?nima-yooshij">علی اسفندیار(نیما یوشیج)</a></li><li><a href="?nima-yooshij/divan_nima_yooshij">مجموعه شعر نیما یوشیج</a></li><li><a href="?nima-yooshij/divan_nima_yooshij/az_emarate_pedaram">از عمارت پدرم</a></li> </ul> </nav>

از عمارت پدرم

مانده اسم از عمارت پدرم

طرف یورد شمالی اش: تالار

طرف یورد جنوبی اش: سردر.

 

طرف بیرون آن: طویله سرا،

جغد را اندر آن قرار اکنون،

تخته ای بر درش، به معنی، در.

 

در گشاده است و خانه اش تاریک

گاه روشن به یک اطاق، چراغ

مردی افکنده اندر آن بستر.

 

سر خمیده است ازو به روی کتاب

زانوان را به دامن آورده

دست می گرددش روی دفتر.

 

شب و تاریکی و چراغ آن مرد

بهم افتاده، لیک ساخته اند

روی دفتر، عمارت دیگر.

 

دستش این را نوشته بر ورقی:

مانده اسم از عمارت پدرم

تن بی جانش، چون مرا پیکر.

                                                            یوش 1325

 

دکلمه: بدون فایل صوتی

قالب شعر: نیمایی

وزن عروضی:

ثبت نشده

بحر:

دیدگاه مخاطبین