دخترک ای دخترک ای دخترک

رندک هشیارک افسونگرک

مستک و سرمستک و شنگولکی

شنگک و شیطانک و سنگین سرک

ماه منی، ماهک نسرینه پوش

یار منی، یارک سیمین برک

با منکت مهرک پنهانک است

ظاهرکش گرچه کنی کمترک

عاشقکم بر تو، بصد سوز و ساز

شایقکم برتو، بصد باورک

حسرت آغوش تو دارم هنوز

خوانده کلامی دو ازان دفترک

یادکی از رازک دیرینه کن

رازک شیرینک جان پرورک

کوشش پر جوش لبی تشنه کام

گرمی جانسوز تبی دلبرک

نغمه بپایان نرسید ای عزیز

نیم دگر ماند و غمی دیگرک

ساز شوپن ماند و هزاران سرود

راز کهن ماند و تو کل پیکرک

رحمکی ای شاهک مسکین نواز

لطفکی ای میرک نام آورک

زان لبکن بوسه ی شوق آرزوست 

بوسه ی سوزنده تر از آذرک

راست بگویم، همه شب تا به صبح

جای تو خالیست در این بسترک

این من و این لغزش انگشت ناز

آن تو و آن ساقک چون مرمرک

خوشترک است این تن چون برف و عاج

فارغ از آن جامه و آن زیورک

شوخک و شنگک شو و زن بیهراس

تکیه به آغوشک من یکسرک

تا چو یکی خر من جانبهش یاس

در کشمت در خم این چنبرک

چنبر من بازوی عشق است و ناز

نرمک و پیچنده تر از اژدرک

الغرض، ای شوخک آسان گریز

الغرض، ای عمرک چون صرصرک

مویکم از فرقت آن روی و موی

شد همه کافورک و خاکسترک

گرندهی کام دلم بیدرنگ

روز جزا در بر آن داورک

دامنکت گیرم و پیچم ز مهر

برتو چنان ساقه ی نیلوفرک