گر دلنوازی میکنی آهنگویرانی چرا؟!

ورشعله بازی میکنی با مصلحت دانی چرا؟!

هر دم به رنگی نو به نو بر جان نهی داس درد

کشتی بکش، رفتی برو دیگر پشیمانی چرا؟!

پابوس عشقم زین لبان، همچون سگت روز و شبان

ای طوطی شیرین زبان این گربه  رقصانی چرا؟!

عشق است و صد سوگواریآتش دلی، آتش سری

دردانه گر خواهی بری از بهر توفانی چرا؟!

گر چیره دستی میکنی گه ترک میتی میکنی

گر بت پرستی میکنی با سست ایمانی چرا؟!

تا کی به قهر جاودان چین برنهی بر ابروان

ای خواجه، بهر نیکوان این بنده ترسانی چرا؟!

با سختی دلدادگی لذت مجوی از سادگی

سربرکش از آمادگی در بند آسانی چرا؟!

ای جام نوشت زهر من تا دل نسوزی بهر من

رودرکشی اهرمن با لطف یزدانی چرا؟!

دانم به ننگم میکشیوز بیم جنگم میکشی

چون با شرنگم میکشی در شام مهمانی چرا؟!

ای با فریدون سرگران آغوش کام دیگران

با خشم و قهر بیکران آن مهر پنهانی چرا؟!