برخیز و به دلجوئی در بوسه شراب افکن

زان باده پر نوشم سرمست و خراب افکن

رقصان به دلارائی زان سنبل صحرائی

چین از سرچین بگشا تاب از پی تاب افکن

تا خانه بر آشوبی دل ریزی و جان روبی

ای تشنه ی پاکوبی جان در تب و تاب افکن

آتش پی و آتش دم شیرین چم و شیرین خم

گل بر سر بزم افشان جوش از می ناب افکن

طاوس پر افشانی افسونگر بستانی

دستی به سه تار آور چنگی به رباب افکن

مستم کن و مستم کن بازیچه دستم کن

وانگه به دو صد نازم در چنگ عذاب افکن

من تشنه آغوشم سرمست لب نوشم

هان برجه و بیهوشم در جامه ی خواب افکن

بر سینه سرم بر نه ساقم بکف اندرنه 

بر تر نه و بر تر نه ور غنچه گلاب افکن!

عشق است و دل افروزی ناکامی و پیروزی

خواهی که در آموزی؟ آتش به کتاب افکن

من، شعر فریدونم گنجبنه ی قارونم

هم مشکم و هم خونم و بنیوش و جواب افکن