در بیداری لحظه‌ها
پیكرم كنار نهر خروشان لغزید.
مرغی روشن فرود آمد
و لبخند گیج مرا برچید و پرید.
ابری پیدا شد
و بخار سرشكم را در شتاب شفافش نوشید.
نسیمی برهنه و بی پایان سركرد
و خطوط چهره ام را آشفت و گذشت.
درختی تابان
پیكرم را در ریشه سیاهش بلعید.
طوفانی سررسید
و جاپایم را ربود.
نگاهی به روی نهر خروشان خم شد:
تصویری شكست.
خیالی از هم گسیخت.
دکلمه: بدون فایل صوتی
قالب شعر: سپید
وزن عروضی: ندارد
بحر: بدون وزن عروضی