با ادب درپیش قانون هر که زانو میزند

چرخ نوبت را به نام نامی او میزند 

وانکه شد تسليم عدل و پیش قانون سرنهاد 

پایه قدرش به کاخ مهر پهلو میزند

تا بود سرمایه بهر درهمی سرمایه دار

خویشتن را از طمع زینسو بدانسو میزند

گر ندیدی حمله مالك به دهقان ضعيف 

گرگ را بنگر، چسان خودرا به آهو میزند

 شه اگر مستعصم و ایران اگر بغداد نیست 

دشمن اینجا پس چرا بانگ هلاکو میزند

در غزل گفتن غزال فکر بکر فرخی

  با طعنه بر گفتار سعد وشعر خواجومی زند