باز طوفان بلا لجه خون می خواهد

آنچه زین پیش نمی خواست، کنون می خواهد

 آنکه بنشاند به این روز سیه ایران را 

بر سر دار مجازات نگون می خواهد 

عاقل کام طلب رهرو آزادی نیست

راه گم کرده صحرای جنون می خواهد 

نوشداروی مجازات که درمان دل است

مفتی و محتسب و عالی ودون می خواهد

 دست هر بی سروپائی نرسد برخط عشق

مرد از دایره عقل برون می خواهد

خاک این خطه اگر موج زند همچوسراب

تشنه کامیست که از جامعه خون می خواهد 

 فرخی گر همه ناچیز زیی چیزی شد

فر را باز ز هرچیز فزون می خواهد