راستی نبود بجز از افسانه و غیر از دروغ

آنچه ای تاریخ وجدان کش حکایت می کنی

بی جهت از خادم مغلوب گوئی ناسزا

بی سبب از خائن غالب حمایت می کنی

پیش چشم مردمان چون شب بود رویت سیاه

زانکه در هر روز ای جانی جنایت می کنی

از رضا جز نارضائی حکمفرما گرچه نیست

بعد از این از او هم اظهار رضایت می کنی

هیچ دانی از چه خود را خوب تزئین می کنم

بهر میدان قیامت رخش را زین می کنم

می روم امشب به استقبال مرگ و مرد وار

تا سحر با زندگانی جنگ خونین می کنم

می روم در مجلس روحانیان آخرت

و اندر آنجا بی كتك طرح قوانین می کنم

نامه حقگوئی طوفان را به آزادی مدام

منتشر بی زحمت توقیف و توهین می کنم