باد آمد ، در بگشا، اندوه خدا آورد.
خانه بروب ، افشان گل ، پیك آمد ، پیك آمد، مژده ز«نا»
آورد.
آب آمد، آب آمد، از دشت خدایان نیز، گل های سیا آورد.
ما خفته ، او آمد، خنده شیطان را بر لب ما آورد.
مرگ آمد
حیرت ما را برد،
ترس شما آورد.
در خاكی ، صبح آمد، سیب طلا، از باغ طلا آورد.
دکلمه: بدون فایل صوتی
قالب شعر: نیمایی
وزن عروضی: ندارد
بحر: بدون وزن عروضی