رشکمندان را، نگه، جز تیر زهر آلود، نیست

آتشی باشد درین دوزخ، که هیچش دود نیست 

شعله بازیها کند با جان پاکت، نیش رشک 

هرچه زود، از پیش این کژدم گریزی، زود نیست

خشت، اگر فارغ دلان را، زیر سر افتد، خوشست

خواب خوش، در کاخ سحر آمیز سیم اندود نیست

ایکه، عریانت، بدین بازار هستی، خوانده اند

اندر آن سودا، که کالائی نباشد، سود نیست!

عنکبوت آسا، چه بندی، تار چندین آرزو؟!

تا بکوشش بر نخیزی، بر پرندت، پود نیست

از هزاران جلوه، باشد مرگ ماهم، جلوه ای

ورنه، از خورشید هستی، پرتوی نابود نیست 

شادمانی، کودکان را باد و، مارا، درد عشق

کاین بلا را، لانه، جز در جان غم فرسود نیست

زندگانی را، فریدون، سهل اگر گیری، خوشست

ورنه، جز بازو زدن بر موج خشم آلود نیست