تا خواستار مهر تو نامهربان، شدم

پیمانه نوش و درگه پیر مغان شدم

پروانه بود یارم و، شمعش به شعله، سوخت

بنگر، که چون به عشق تو، بی همزبان شدم

تا لعل آتشین تو بوسم، به هر کلام

در هر ترانه، باغم عشقت، تهان شدم

بوی تو داشت، سنبل و نرگس، به چشم و زلف

مستانه، گر بیاد تو، در بوستان شدم

اندوه شهریار دل، ای شهرزاد عشق

بنشان که بر زبان خوشت، داستان شدم

من، بر کمان عشق تو بستم، خدنگ خویش

ز آنرو، به نغمه، یار گریز زمان شدم

آوخ! که در هوای تو، ای باغ آرزو

زرینه برگ سیلی باد خزان شدم

عمرم گذشت در غم رویت، به صبح و شام

خود نیز، خسته، در پی آن کاروان شدم

ای نغمه ساز طبع فریدون، بروی تست

چشمم، چو پیش تو، در خاکدان شدم