نه ره، از پارسا پرسم، نه نان، از پادشا خواهم

درین بازار هستی، هرچه خواهم، از خدا خواهم

سرائی زر نگارم، هست و، اورنگی و، بالینی!

ولی، رندانه خوابی خوش، به فرش بوریا خواهم!

بدین ارزنده جفت، از مهر هر جانانه، بیزارم

نه آن خامم،،که مروارید رخشان، از گدا خواهم!

نخواهم آن هنر، کز شور بختی، مایه بر کیرد

که دلگیر است و من، پر نغمه طبعی، دلگشا خواهم!

دهان، از بوسه، ای زیبای مشکین مو، لبالب کن

که بشکستی دلم، وز لعل مستت، خونبها خواهم

خدا یار است و، کشتی سینه زن، بر موج طوفانها

نه آن نادیده گردابم، که بخت از ناخدا خواهم!

هزاران  زخم پنهان دارم، از نا آشنائی ها

به تیمارش، نوازشهای دستی آشنا خواهم

فریدونا! من آن یارم، که با این رشک جانفرسا

تنت بیمار و، جانت زار و، دردت بی دوا خواهم